Freek

NU is het tijd voor Agora!

Freek, waarom wil jij dat er een Agora komt in Amsterdam?
In de afgelopen 25 jaar dat ik werkzaam ben in het Voortgezet Onderwijs ben ik werkzaam geweest op verschillende scholen van reguliere meer traditionele scholen tot vernieuwingschool. Tot november 2018 was ik werkzaam als schoolleider op het IJburg College, hier heb ik ruim 11 jaar met veel plezier mogen werken. Binnen deze school heb ik echt de kans gekregen om het vernieuwingsonderwijs in Amsterdam op de kaart te zetten. Leerlingen leerden in werkelijke situaties en vakken en leergebieden werkten samen in thematisch onderwijs, dit mondde vaak uit in mooie finales waarbij de leerlingen trots lieten zien aan ouders en andere externen wat ze geleerd hadden. Ook wordt er gewerkt vanuit kleine autonome deelscholen met ongeveer 175 leerlingen en 12 collega’s, dit zorgt voor een prettig en veilig leerklimaat waarin de leerlingen worden gezien en goed begeleid kunnen worden.
Vanuit PLEION (Platform Eigentijds Onderwijs) had ik al een tijd geleden kennis gemaakt met Agora Roermond en regelmatig met Sjef Drummen over dit onderwijs gesproken. Op veel scholen zag ik de motivatie van de leerlingen de afgelopen jaren teruglopen, leraren moeten steeds harder werken om leerlingen er bij te betrekken om dezelfde resultaten te behalen.

De Amsterdamse kinderen verdienen dit onderwijs, nog liever vandaag dan morgen!

Vanuit mijn betrokkenheid vanuit We Own The School (bordspel m.b.t. eigenaarschap) ben ik opzoek gegaan naar onderwijs waarbij de leerling meer eigenaarschap heeft over zijn/haar leerproces en meer vanuit motivitie en drive werkt. Vervolgens ben ik samen met Werner Wijsman gaan werken aan een onderwijsconcept, al snel bleek dit erg in de richting te gaan van Agora. Na een dag meegelopen te hebben op Agora Roermond wist ik het zeker die Agora scholen moeten zo snel mogelijk naar Amsterdam komen. De Amsterdamse kinderen verdienen dit onderwijs, nog liever vandaag dan morgen!

Wat was jouw grootste, leukste challenge ooit?
Dat zijn er meerdere geweest. Tijdens mijn basisschooltijd (toen nog lagere school) was het gewoon dat je op 7 jarige leeftijd naar AMV (Algemene Muzikale Vorming) ging, dit was rechtstreeks vanuit school na schooltijd. In de 100 meter die we tussen school en de locatie van de muziekles moesten lopen wist ik al na 2 bijeenkomsten te ontsnappen. Ik had zo’n hekel aan deze opgelegde lessen dat ik nog liever gedonder kreeg met mijn ouders. Dit gebeurde natuurlijk ook, met het gevolg dat ik gelukkig van deze vreselijke lessen werd afgehaald. Op mijn 12e besefte ik dat ik muziek maken toch wel leuk zou vinden, aangezien mijn vader en zus beiden in de plaatselijke harmonie speelden. Uit eigen beweging ben ik toen naar de muziekleraar gegaan van de harmonie met de vraag hoe ik zo snel mogelijk in het orkest kon komen. Hij raadde me dan aan om een instrument te kiezen waar op dat moment gebrek aan was namelijk bariton-tuba. Doordat ik gemotiveerd was om zo snel mogelijk in het orkest te spelen, haalde ik binnen 1 jaar mijn diploma’s om vervolgens na een jaar in het orkest te zitten. Op mijn veertiende leerde ik uit mezelf trombone spelen en zat in mijn studententijd bij bigbands (Studenten Bigband Erasmus, Rotterdam), richtte mijn eigen bigband op (Bigband Just Us) en speel inmiddels bijna 18 jaar in de Party Band Little Sister. Mijn challenge kwam dus uiteindelijk uit mezelf en hierdoor maakte ik een grote groei door (Growth Mindset).

Daarna heb ik ook in mijn werkende leven altijd mijn eigen ambities nagestreefd en ben ik altijd uitgegaan van een positieve drive en growth mindset. Mijn challenge op dit moment is dus Agora Onderwijs naar Amsterdam halen.

Welk kenmerk van Agora spreekt jou het meest aan?
Het belangrijkste van leren vind ik dat je als kind zelf mag nadenken over wat jij zou willen leren. Ieder kind heeft bewust of onbewust een drive om te leren. In ons onderwijssysteem zijn inmiddels flink wat leerlingen afgestompt en hun motivatie verloren. Zij voelen dat ze niet meer leren voor zichzelf maar voor de meester/juf of voor het diploma.
Het teruggaan naar de basis van leren, het leren vanuit je eigen drive (growth mindset) en geloven in jezelf vind ik daarbij heel belangrijk. Ik geloof erin dat leerlingen tot veel meer in staat zijn dan wat het onderwijssysteem ze op dit moment biedt. Met de juiste begeleiding kunnen we onze leerlingen vanuit hun eigen motivatie, drive en mindset heel veel laten leren, dit leidt er toe dat leerlingen het maximale uit zichzelf willen halen en trots zullen zijn op wat ze hebben bereikt.

Werner

Intrinsieke motivatie: 

 Waarom wil jij dat er een Agora komt in Amsterdam, Purmerend of omstreken?

Toen ik tijdens één van mijn natuurkundelessen van mijn 5 Havo klas probeerde te peilen wat de leerlingen van mijn vorige les en van het maken van hun huiswerk hadden geleerd en onthouden, kwam ik er achter dat dit bijzonder weinig was. En dat was niet de eerste keer. En dat, terwijl ik toch het idee had dat men best redelijk had zitten opletten en meedoen tijdens die vorige les. Ik weet zeker dat ik ze toen iets heb onderwezen! Waarom is dat dan drie dagen later weer verdwenen??!!

Dezelfde avond sprak ik met mijn achtjarige zoontje die ik net in bed had gelegd. Hij vertelde mij enthousiast over nog weer meer voetbalkaartjes die hij had weten te ruilen op school. En hij wilde een spelletje met me doen waarin ik moest raden hoeveel aanvalskracht, middenveld-techniek en verdediging-skills al die verschillende voetballers op die kaartjes hadden. Ik had werkelijk geen idee, maar toen we het spelletje omdraaide, wist hij praktisch alles uit z’n hoofd. En hij heeft er geen seconde op zitten studeren…

Intrinsieke motivatie: als je iets leuk vindt, wil je het doen. Als je iets interessant vindt, wil je je ervoor inzetten. Als je begrijpt wat het doel en het nut is en je zelf ook écht dat doel wilt bereiken, dan kun je bergen verzetten.
En hoe je een school ook vorm geeft, hoe gepersonaliseerd, gedifferentieerd en adaptief je het ook maakt, zo lang je vasthoudt aan een curriculum, aan vaste lesstof per jaarlaag, aan klassen en overgangsnormen, aan uiteindelijk dus toch alle leerlingen door ongeveer dezelfde hoepel heen laten springen, dan blijf je de leerling van buitenaf opleggen wat hij moet doen. En dan is de kans heel erg klein dat hij intrinsiek gemotiveerd zal raken.
En dat kan anders, dat moet anders! Op Agora gaat dat anders!

Als je iets leuk vindt, wil je het doen. Als je iets interessant vindt, wil je je ervoor inzetten. Als je begrijpt wat het doel en het nut is en je zelf ook écht dat doel wilt bereiken, dan kun je bergen verzetten.

​Wat was jouw grootste, leukste challenge ooit?

Ik denk dat het opvoeden van mijn kinderen verreweg de grootste challenge in mijn leven is. Daar zullen veel ouders zich wel in herkennen.  Verder heb ik tijdens mijn werk bij Accenture een keer een grote uitdaging gevoeld toen ik de rol van teamleider van het technisch team moest overnemen van een persoon die er overduidelijk veel meer verstand van had dan ik. Ik voelde me extreem in het diepe gegooid maar met hulp van goede coaches heb ik in die tijd bijzonder veel geleerd, zowel van technische zaken als van teammanagement. Destijds niet persé de allerleukste challenge maar achteraf wel de meest leerzame.

Welk kenmerk van Agora spreekt jou het meest aan?
Zoals uit het antwoord van vraag 1 al blijkt spreekt met name het feit dat leerlingen bezig kunnen met datgene wat hen intrinsiek motiveert mij het meeste aan. De implicaties die dit heeft zijn geweldig: je hoeft niet meer in een jaarlaag te zitten, je hoeft niet meer persé bepaalde toetsen te halen om vervolgens ‘over’ te kunnen. Je hoeft niet verplicht bij vakken te zitten waar je -op dat moment- totaal geen interesse voor hebt. Je kunt bezig gaan met het ontplooien van je talenten. Meer tijd besteden aan dingen die je goed kunt, in plaats van focussen op dingen die je minder of niet kunt. Wanneer dat laatste écht belangrijk is, voor een diploma, vervolgopleiding of gewoon in je leven, dan komt de leerling daar vanzelf achter en zal hij op dát moment intrinsiek gemotiveerd zijn om het te leren.